Via een smalle tweebaans brug over de Mississippi, de langste rivier van de VS, rij ik de vierde staat tijdens mijn TransAm tocht binnen: Missouri.

De eerste 20 km is lekker vlak, ik zit duidelijk in de rivierdelta. In dit vruchtbare gebied zijn veel akkerbouw bedrijven waar hoofdzakelijk maïs, luzerne en haver wordt verbouwd. Eén van de bedrijven heeft er zelfs een vliegveldje bij!

Maar de pret is gauw over. Ik kom langzamerhand in de beruchte Ozarks. Berucht bij fietsers vanwege de enorm steile klimmen.

Doordat hier vroeger een zee is geweest, die door het stijgen van de bodem (of door het dalen van de zeespiegel?) langzaam is verdwenen, zijn er door erosie bulten ontstaan. Bulten die de vorm hebben gekregen van een Gauss-kromme (voor de wiskundigen onder ons!) ofwel kerstklokken.

Je begint rustig te klimmen, dan wordt het wat steiler, dan erg steil, nog steiler, en net als je denkt dit red ik niet, begint het weer wat af te vlakken en kom je bij de top. En dat alles binnen zo’n 200 tot 300 meter. Krengen zijn het!

Deze Ozarks betekenen een aantal dagen flink afzien, waarin ik regelmatig naar het kleinste voorblad moet schakelen, de meeste hellingen gaan boven de 10% uit, de steilste die ik heb gemeten was 18%. Het kostte moeite, maar ik ben fietsend boven gekomen. Maar ja, wat wil je met al die fiets- en spinningtrainingen bij Sportcentrum De Plataan! Maar de Ozarks zijn wel verschrikkelijk mooi. Volop bossen, waar veel dieren (herten, vossen, wasberen) in zitten, vrijwel geen bebouwing en dus heel rustig.

Een ander gevolg van het feit dat hier vroeger een zee is geweest, is dat hier heel veel ondergrondse riviertjes lopen, wel 500! Nogal wat van die riviertjes komen op 1 plek, bij Alley Spring, tevoorschijn. Dat betekent dat daar meer dan 300 miljoen liter water per dag aan de oppervlakte komt! Als ik daar sta te kijken, heb ik niet het gevoel dat ik naar een bron sta te kijken, maar naar een kolkende rivier die ineens tevoorschijn komt. Ik vond het heel imponerend.

Bij Alley Spring heb ik ook een wandeling gemaakt (a streaneous trail zoals de Amerikanen dat noemen) naar een hoog punt van de Ozarks, zodat ik eindelijk eens een mooi uitzicht had. Doordat de Ozarks zo bebost zijn, kun je namelijk bijna nergens ver van je af kijken.

In de buurt van het plaatsje Pilot Knob bezoek ik Fort Davidson. Dit is een fraai gerestaureerd fort van aarde dat in de Amerikaanse Burgeroorlog (1864) een belangrijke rol heeft gespeeld vanwege z’n strategische ligging. Dit gebied zat vol met ijzererts. Als je daar nu rondloopt kun je je niet voorstellen dat zo’n fort van nauwelijks 2 meter hoog dagenlang verdedigd kon worden tegen een grote overmacht van soldaten.

Niet ver daar vandaan ligt ook het Elephant Rock State Park. Ineens liggen er hele grote (en 10-25 meter hoge) rotsblokken in een groepje bij elkaar. Je kunt er tussendoor lopen en ik ben er zelfs een klein eindje met de fiets in geweest.

In het meest westelijke stukje van Missouri wordt het eindelijk vlakker, maar ook minder mooi. De natuur, de bossen worden vervangen door open stukken met landbouw (maïs, sojabonen, graan) en af en toe een veebedrijf. Ik hoef nu nauwelijks meer te klimmen, maar krijg nu te maken met veel wind, schuin tegen. Het is ook nooit goed.

En dan dit nog…

Antwoord op een vraag die is gesteld:
Wat sleep je eigenlijk allemaal mee op de fiets?

Grofweg de volgende zaken:

• Fietskleding: 2 fietsbroeken, 2 fietsshirts, 2 fietshemdshirts, 3 paar fietssokken, lichtgewicht regenjack, legging, windstopper, helm, fietsschoenen;

• Gewone kleding: 3 t-shirts (w.o 1 van Klein Verzet), blouse, 2 hemdshirts, 2 afritsbroeken, 3 onderbroeken, lichtgewicht slippers;

• Kampeerspullen: lichtgewicht tent (1,8 kg compleet), lichtgewicht kookspullen, benzinebrander, handdoek, theedoek, donzen slaapzak (600 gram), Thermarest Self-inflating matras;

• Diversen: 2 lichtgewicht handdoeken, toilettas met kleine tubetjes tandpasta, shampoo, enz., gereedschap, reserve spullen (2 binnenbanden, buitenband, remschoentjes, spaken, kabels);

En dan nog de boodschappen die ik onderweg koop; zie ook hieronder.

Amerikaanse sponsor(es)
Nadat ik in een winkel boodschappen heb gedaan, speelt zich bij de kassa een gebruikelijk ritueel af. “Wat ben je aan het doen, waar kom je vandaan en waar ga je naar toe” zijn de vragen die me worden gesteld. Een oudere mevrouw is wel heel erg onder de indruk en zegt een paar keer dat ik heel voorzichtig moet zijn en dat Amerika een gevaarlijk land is.

Als ik buiten ben en de boodschappen in de fietstassen probeer op te bergen, komt diezelfde mevrouw weer naar me toe en geeft me $ 20, zodat ik een keer goed kan eten… En ik kan haar er niet toe bewegen om het geld weer terug te nemen. Ook niet als ik haar uitleg dat ik niet uit armoe fiets, maar dat ik me juist heel rijk voel dat ik dit kan doen, en geld probeer te verdienen voor kinderen die geen onderwijsmogelijkheden hebben. Maar als ze dat hoort wil ze me er nog $ 20 dollar bij geven. Daar weet ik haar uiteindelijk van af te brengen, en we spreken af, dat de $ 20 voor de Stichting Klein Verzet is.
Wat een schat van een mens, hè?

Bijzondere slaapplaatsen

• City Park
  Nadat ik toestemming en een eetadresje van de politie heb gekregen, ga ik naar het City Park van Farmington. In dit Park zijn ook tennisbanen, een zwembad en een honkbalstadion gevestigd.
  Daarom ga ik eerst naar een baseball (zoals ze honkbal hier noemen) wedstrijd kijken, voordat ik m’n tentje opzet. Best wel leuk om dat eens live te zien. Volgens mij was het niveau ook wel redelijk hoog, een wedstrijd tussen selecties van 2 universiteiten.

  Toen ik daarna de tent wilde opzetten, was het weer behoorlijk omgeslagen, donkere luchten en het begon hard te waaien. Ik heb toen het tentje maar onder een shelter (een grote ruimte, waaronder de Amerikanen hun bbq in zo’n park houden) opgezet. En dat was maar goed ook, want het park was de volgende ochtend één grote modderpoel, zelfs op de betonnen plaat in de shelter stond water.

• Boerderij-camping
  Als ik op de camping aankom is er lichte paniek, want het gras op de plek waar ik kan gaan staan, moet nog worden gemaaid. Ook wordt er een baan naar het toiletgebouw gemaaid. Maar ja voor $ 4 dollar mag je ook wat eisen, niet waar….
  Omdat het erg hard waait, en er elk moment een bui kan losbarsten, besluit ik een pizza te halen in de naastgelegen kroeg. Daar hoor ik dat er een Tornado Warning is afgegeven en er gaat steeds iemand naar buiten om te kijken. Omdat ik 15 minuten moet wachten voordat de pizza klaar is, krijg ik 2 biertjes aangeboden (dit is dus geen dry county).

  Als de pizza klaar is, waait het niet meer zo hard en ik begrijp dat het gevaar van de tornado voorbij is, maar intussen is het wel gaan regenen. Met de pizza en 2 blikjes die ik ook nog meekrijg, ren ik vervolgens naar de tent. Wat een aardige mensen!

• Nog een City Park
  Nadat ik die zondag weer om 6 uur ben opgestaan (wie heeft het over vakantie?), beland ik in de loop van de middag in het City Park van Ash Grove. In dit Park is ook een zwembad, waar fietsers gratis toegang hebben. Als je je bij de badmeester aanmeldt, zorgt hij ervoor dat het toiletgebouw, waar zelfs een douche op je staat te wachten, de hele nacht open blijft.

  De badmeester weet ook een goed visrestaurantje in het dorp. Als ik daar van terugkom, wordt er naast mijn tentje een soort Blanke Gospeldienst gehouden. Hammond-orgeltje, 4 zangeressen en veel geklap en handen zwaaien door het publiek. Zijn die er speciaal voor mij? Nee, elke zondagavond wordt hier, door steeds een andere kerk, een optreden verzorgd.

  Later die avond vind ik dat het opeens wel erg snel donker wordt. De lucht is gitzwart en het begint ook weer hard te waaien. Dus ik verplaats ook hier mijn tentje maar weer onder de shelter. En dat is wederom een goede beslissing. Want er komt noodweer. Vooral het onweer is heel bijzonder. Het weerlicht zoveel en zovaak dat je er letterlijk een boek bij kunt lezen. Echt waar, ik heb het geprobeerd en het lukte. Het was af en toe zo fel dat ik mijn ogen dicht moest doen. Omdat het onweer lang duurde, heb ik die nacht niet zoveel geslapen…

Wist je dat…
Kansas City de grootste stad van Missouri is, maar niet de hoofdstad (dat is Jefferson City), en dus ook niet in Kansas ligt?
Ik niet!

Informatie voor de sponsors:
Het totaal aantal gereden kilometers bedraagt nu: 3105
Het totaal aantal lekke banden is nog steeds: 2 (dat schiet dus niet op)