Wageningen -grens D/CZ

tekst

foto's

Tsjechië

grens CZ/D -Wageningen

tekst

foto's

Algemene informatie

28 juni
Vandaag verlaten we dus Tsjechië.

Kort voor de grens staat een monument ter herinnering aan het opengaan van het ijzeren gordijn. We doen allebei ons best het gordijn verder open te trekken, maar dat is niet gelukt...
Kort daarna passeren we de grens met Duitsland. De routebordjes veranderen en het is duidelijk te zien dat we in het rijke Bayern aangekomen zijn. We storten ons met een heerlijke afdaling Fürth im Wald in en drinken bij een Konditorei koffie met wat lekkers. Fürth is een mooie plaats met prachtige huizen in het oude centrum.
 

De rest van de dag is het, op een enkel klimmetje na gemakkelijk fietsen en kunnen we volop van de omgeving genieten.
In Cham maken we een korte stop om het dorp te bekijken. Ook hier weer mooie gebouwen en een mooie stadspoort, de Biertor.

Daarna is het niet ver meer naar Roding waar we gaan overnachten. Hier hebben we een kamer in een Airbenb geboekt. Het kost de nodige moeite om binnen te komen, maar ook dat is weer gelukt. Prachtige kamer met airco en de fietsen kunnen in een garage.
Morgen naar Regensburg. Daar willen we 2 nachten blijven. Regensburg is een mooie stad die we willen bezichtigen.

29 juni
De hele dag rijden we over verkeersarme wegen en hebben regelmatig het idee de weg helemaal voor ons zelf te hebben. De omgeving is schitterend! Het is na de start meteen klimmen geblazen met zo'n 10-13% naar een hoog gelegen kerk en daarna verder naar een mooi uitzichtpunt. 
Het mooie van klimmen is dat je ook weer mag dalen. Dat gaat dan ook behoorlijk steil met percentages tot 15% over een onverhard pad. We komen door mooie boerendorpjes. Op een gegeven moment passeren we een grappig huisje, tenminste dat denken we, maar het blijkt opgestapeld hout te zijn, waar een deur en ramen in zijn gemaakt en de bloembakken ontbreken ook niet. Zo kun je dus creatief hout opstapelen.
We volgen de hele dag de Regen, de rivier die in Regensburg uitmondt in de Donau.
Zo'n 10 km voor Regensburg komen we een tijd langs drukkere wegen te rijden, maar uiteindelijk bereiken we ook deze stad weer via een mooi afgeschermd fietspad. We rijden langs de Donau naar ons hotel.
 

We spreken (per sms!) af met Andy en Janine, het Amerikaanse echtpaar dat we eerder al in Karlstejn hebben ontmoet, en hebben weer een gezellige tijd met elkaar. Zij gaan een cruise over de Donau maken. Omdat het waterniveau door de droogte erg laag is kunnen ze niet vanuit Regensburg vertrekken, maar worden ze met de bus naar een andere plaats gebracht en stappen daar op de boot.
Morgen gaan wij Regensburg echt bekijken.
 

30 juni
Het is vandaag "maar" 25 graden, prima temperatuur dus voor een stadsbezichtiging.

Op weg naar het oude centrum komen we Andy en Janine toevallig weer tegen, en kletsen nog even voordat ze in de bus moeten stappen die hun naar de boot brengt.

Regensburg is een prachtige stad en staat op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het hoorde in het middeleeuwse Europa tot één van de grootste steden. Enkele bezienswaardigheden zijn:
- St. Petersburg (kathedraal);

- een Middeleeuwse stenen brug;

- het oude stadhuis;

- Haidplatz (mooi plein);

- en de vele, vele mooie straatjes.

We dwalen op ons gemak door de stad, en maken veel foto's.
 

Morgen stappen we de fiets weer op. We gaan dan aan de Limesroute (deel 1) van Clemens Sweerman (Europafietsers) beginnen.
 

1 juli 
We gaan vandaag aan een volgende etappe van onze tocht beginnen, de Limesroute. Dat is een fietsroute van Katwijk naar Constanta in Roemenië. Wij gaan een stuk van het eerste deel Katwijk - Regensburg fietsen, maar dan in omgekeerde richting. De Limesroute volgt de noordgrens van het Romeinse Rijk zoals die gedurende de eerste eeuwen van onze jaartelling bestond. Deze grens strekt zich ruwweg uit van de Noordzee tot aan de Zwarte Zee. Of we de route helemaal tot in Nederland gaan volgen weten we nog niet.
 

We rijden via een rustige weg Regensburg uit en komen weer langs de Donau te fietsen. We delen het pad met fietsende families, joggers en wandelaars. Het is in het begin even wennen aan deze (zaterdagse) drukte, het wordt hoe verder we van Regensburg af komen, steeds rustiger en mooier. We fietsen langs prachtige rotswanden en komen door of langs mooie dorpen. O.a. door Essing met een houten toegangsbrug, een hoog op de berg gelegen oude burcht en een bijzondere brug, die zich als een slang over de Donau lijkt te slingeren.
We fietsen vandaag eerst langs de Donau en dan langs het Main-Donau-Kanal en uiteindelijk langs de Altmühl. We rijden veel over onverharde maar goed begaanbare paden. 
 

We hebben een kamer geboekt in een Landgasthof in Mühlbach. Een heel gezellig gasthof. Er komen veel mensen uit het dorp wat eten en drinken. We kunnen weer buiten op het terras eten. Er zit een tiental mannen, aan wat wij de stamtafel hebben genoemd, de wereldproblemen door te nemen.
 

2 juli
We fietsen de hele dag door het brede dal van de Altmühl. Dit heeft wel als nadeel dat wij veel last hebben van een stevige tegenwind. De eerste 20 km verlopen dan ook moeizaam, te meer ook omdat de omgeving niet echt inspirerend is. Na de koffiestop verandert dat echter en kunnen we weer volop van de omgeving genieten.
Regelmatig passeren we dorpen met hoog daarboven, op een rots, een burcht of de restanten ervan. Het blijft heel indrukwekkend hoe men deze bouwwerken toentertijd heeft kunnen bouwen.
We lunchen bij een picknicktafel direct aan de Altmühl. Hier nemen we het besluit om vandaag niet verder te fietsen dan Eichstätt. Dat lijkt ons een leuke plaats om te bekijken.
Kort voor Eichstätt gaan we over een prachtige, middeleeuwse brug. Deze brug is in 1800, in de oorlog tegen Napoleon, grotendeels vernietigd, maar in 1822 weer opnieuw opgebouwd. Sinds 1978 mag de brug alleen nog door fietsers en wandelaars worden gebruikt.
 

Met enige moeite vinden we ons hotel en gaan we, na ons wat opgefrist te hebben, richting de Altstad. Hier wordt het  Altstadfest gevierd, compleet met Bayerische Harmonie, en heel veel eettentjes, drankpunten, waar liters bier doorheen gaan en Lederhosen, heel veel Lederhosen. Oud en jong lopen er trots mee te paraderen. Helaas zien we daardoor van al die mooie gebouwen niet veel. We kunnen nog wel bij de dom de omgang bekijken. Heel mooi! Uiteindelijk nemen we ook nog een kijkje in de Schutzengelkirche, waar een dienst op punt van beginnen staat. Veel pracht en praal.
 

3 juli

Vandaag voert de route ons weer verder door het brede dal van de Altmühl. We komen o.a. door Weissenburg waar een standbeeld van Martin Luther staat. Verder komen we langs de Burgsteinfelse, en bij Dollnstein langs een rotsformatie met de naam 'Twaalf apostelen'. Deze rotsformatie is zelfs een trouwlocatie. Op de rotsen die we later passeren zijn klimroutes uitgezet.

De rest van de dag fietsen we over rustige wegen, deels onverhard en door mooie natuur. We hebben in ons routeboekje gelezen dat Weißenburg in Bayern de moeite waard is, dus besluiten we om daar te overnachten.

Het is inderdaad een mooie plaats met een prachtige toegangspoort, de Ellinger Tor. Direct achter die poort is ons hotel.

We struinen een tijdje door het stadje.

4 juli

We starten de dag met een bezoek aan het Castellum Biriciana, waar restanten van een heel oud kasteel te zien zijn. Over dit Castellum wordt in de 1e eeuw na Christus al geschreven. Het kasteel vormde een belangrijke militaire basis aan de Rätische Limes. De omvang is 174 x 179 meter, met een indrukwekkende witte noordpoort, zoals die er mogelijk uitzag. Opgravingen toonden een houten fort aan als voorganger van het stenen Castellum met muren van 1 meter dik. Het valt ons wat tegen. Er zijn diverse funderingen en het restant van een waterput te zien, maar de poort vinden we niet mooi gerestaureerd.

Daarna gaan we weer op pad, en rijden we tegen een wegversperring aan. Zoals gebruikelijk negeren we die en rijden gewoon door. Dat is geen probleem, maar het is wel een heel vervelend stuk geworden van 3,5 km over wit gruis en steenslag.

We passeren vervolgens een paar mooie dorpen, maar de omgeving ertussenin is niet inspirerend. Misschien zijn we de afgelopen weken wat verwend geraakt? 

Er zitten vandaag ook nog 2 klimmen in de route en vooral de laatste is pittig, 1 km 10-12%!

Na Gunzenhausen komen we kilometers langs de Altmühlsee te fietsen. Op een camping na en wat zeilboten op het meer, hebben we niets van toeristische drukte gezien.

Als we voor de lunch een plek in de schaduw zoeken spreekt een jonge vrouw, die in de tuin aan het werk is, ons aan en biedt ons een bankje aan, dat we in de schaduw kunnen zetten. Super toch?

Na de lunch gaan we, zoals gebruikelijk, op zoek naar een overnachtingsadres en dat valt niet mee. Uiteindelijk komen we bij hotel Bergwirt in Herrieden uit. Als er berg in de naam zit weet je eigenlijk al genoeg, we moeten dan ook nog 1,8 km vanuit het dorp naar het hotel fietsen, deels bergop met 8%. Voor het stallen van de fiets moeten we €2 per fiets betalen....

5 juli

Als we willen vertrekken blijk ik een lekke voorband te hebben. Een kwartiertje later zitten we dan toch op de fiets en nog voordat we Herrieden uit zijn vallen de eerste druppels. Het is er dan toch van gekomen, na bijna 5 weken onderweg te zijn moet voor het eerst alle regenkleding aan.

De regen hangt als een gordijn voor ons en wij rijden er precies op af. Na zo'n 6 km, midden tussen de landerijen, barst de bui echt los. Het gaat er even flink op, met ook wat onweer.

Een kilometer verder is het al weer droog. De rest van de ochtend blijft het dreigend, maar laat ook de zon zich weer zien. 

We komen met volop zon, na 39 km, in Rothenburg ob der Tauber aan. Dit is een prachtige stad met oude stadspoorten, gebouwen en kerken. Het is dus ook toeristisch. Er lopen heel wat mensen rond. Na wat rondgekeken te hebben en koffie gedronken te hebben, gaan wij weer verder. 

Al snel fietsen we weer over hele rustige wegen. We komen alleen andere fietsers en wandelaars tegen en dan ook nog heel weinig. We volgen nu de Tauber door het gelijknamige dal. Toch moet er af en toe flink aangezet worden voor heuveltjes van 9 en 10%.

De omgeving is werkelijk prachtig, en voor mij kan de dag niet meer stuk, want ik heb een ijsvogel gezien.

We drinken nog een frisdrank in Weikersheim. Ook weer zo'n prachtig stadje met een fraai marktplein. Wat is Duitsland toch rijk aan dit soort plaatsen.

We zijn inmiddels ook een wijngebied binnengereden, met wijngaarden stijl tegen de heuvels op.

We hebben een super mooie kamer in Markelsheim, groter dan we geboekt hebben. We hebben eigenlijk 2 kamers, een grote woonkamer met balkon, een ruime badkamer en een slaapkamer, ook met balkon. We kunnen de was buiten hangen tot 's avonds laat op het balkon zitten. Wat een luxe!

6 juli

Bij de speciale fietsparkeerplaats van het hotel tuigen we de fietsen op en gaan we weer op pad. We zitten meteen op de route en rijden opnieuw over mooie, rustige paadjes. De eerste plaats die we aandoen is Bad Mergentheim. Het heeft een mooi slot en mooie vakwerkhuizen. Beethoven heeft er ook nog gewerkt in 1791. Verder heeft het dorp 4 zoutwaterbronnen die reeds voor de Romeinse tijd bekend waren. Op het marktplein staan vele statige renaissance huizen.

We volgen de Tauber, passeren een aantal dorpen, en komen langs wijngaarden en fruitboomgaarden.

In Tauberbischofsheim drinken we koffie en hebben we bij de fontein een gezellig gesprek met een inwoonster (zie foto).

Kort voor de lunch worden we nog op een klim van 13% getrakteerd, maar boven hebben ze een bank en tafel voor ons neergezet. We ploffen neer onder de appelbomen. 

Daarna moeten we zo'n 10 km langs een drukke 70km weg rijden. Niet leuk, maar kennelijk onvermijdelijk. De omgeving is prachtig, maar daar hebben we weinig oog voor. Gelukkig buigen we uiteindelijk van de weg af en komen we op de Erftalradweg te rijden. Het is meteen weer genieten geblazen. We gaan de rivier Erf diverse malen over.

Aan het eind van de middag komen we in onze overnachtingsplaats, Miltenberg, aan. Hier hebben we een mooie kamer direct bij de Mainbrücke. We worden allerhartelijkst ontvangen door Jana. Samen met haar man Thomas en 2 andere familieleden, hebben zij een 100 jaar oud pand omgebouwd tot een modern appartementencomplex. Het is een paar weken terug opengegaan. Heel mooi gedaan. De oorspronkelijke houten palen zijn o.a. bewaard gebleven. 

We mogen de wasmachine gebruiken, en moeten dan maar een euro in een potje doen. Er is een terras bij met zicht op de brug, de Main en een camping.

7 juli

Het appartement van de afgelopen nacht is zo nieuw dat er nog geen elektronisch betaalsysteem is, contant betalen dus.

Als we de Mainbrug oversteken zitten we meteen weer op de route en fietsen we langs de Main verder. Er zijn heel veel fietsers onderweg. Bij Wörth zien we de restanten van een groot Castellum. Uiteindelijk komen we in Obernburg am Main en rijden we langs de Jupiterzuil met daarnaast de originele kop van de Keltische 'wielergod' Taranis; hopelijk geeft Taranis ons steun voor het vervolg van de tocht.

We rijden verder over de Maintalradweg en komen bij Aschaffenburg aan. Als we de brug over de Main oprijden hebben we een prachtig uitzicht op het slot Sankt Johannisburg. We rijden de stad uit en lunchen langs de Main met zicht op het slot.

Het is vandaag soepel fietsen, het gaat vooral licht dalend en de wind is ons ook goed gezind. Het is wel warm, de zon brandt er flink op los.

Onderweg boeken we een kamer voor 2 nachten in Seligenstadt. We hebben behoefte aan een rustdag. Bovendien willen we vanaf hier niet de hoofdroute volgen, maar een alternatief door het Taunusgebergte. Hiermee vermijden we de drukte rond Frankfurt. Het is wel 17 km langer en met het nodige klimwerk, maar we verwachten er een hoop voor terug te krijgen in de vorm van rust en mooie natuur.

Als we aankomen in Selingenstadt blijkt het hotel dat we geboekt hebben vol te zijn en krijgen we een kamer in een ander hotel, een soort dependance. We gaan hier eerst niet mee akkoord, maar het is vrijdag en dan heb je niet zo veel te willen. We bekijken de kamer en die is prima. De manager verontschuldigt zich en biedt ons een biertje aan. 

Selingenstadt is een leuke plaats met een mooie oude stadskern, dus we denken dat we ons hier morgen wel vermaken.

8 juli

Gisteravond was er in Seligenstadt een soort volksfeest 'Vida et Vide' (Komt kijken). Op verschillende plekken werden door amateurtoneelspelers stukken opgevoerd over de ontstaansgeschiedenis van Seligenstadt. Erg leuk om mee te maken en vooral ook de enthousiaste reacties te merken van de inwoners op de voorstellingen.

Denken we vanmorgen wat later op te kunnen staan omdat we niet gaan fietsen, wordt vanaf 5 uur met veel kabaal de markt opgebouwd. 

Na het ontbijt, dat we in het andere hotel (200 m verderop) eten, gaan we de stad nader bekijken. We gaan eerst naar het voormalige klooster met een mooie sier- en kruidentuin. Het klooster is zo gebouwd dat de kloosterlingen helemaal zelfvoorzienend waren en de poorten niet uit hoefden. Dat zou toch alleen maar slecht voor ze zijn. 

Aansluitend bezoeken we de grote Einhardbasiliek, die direct met het klooster is verbonden. Het heeft een sober interieur en alleen bij het altaar is er wat kleur door de glas-in-loodramen.

We slenteren wat door de stad en komen langs het huis van Einhard uit 1596. Een prachtig vakwerkhuis in rode en groene tinten met veel leuke details. Einhard heeft zijn stempel heel nadrukkelijk op de ontwikkeling van Selingenstadt gedrukt.

Al slenterend komen we ook langs een kapper en daar maak ik gebruik van: €15.

Ook komen we regelmatig plaquettes in de straat tegen die herinneren aan de Joodse inwoners die hier in de Tweede Wereldoorlog zijn afgevoerd en nooit meer teruggekomen zijn.

Bij het stadhuis op de markt staat een grote paal met een krans eromheen en allerlei afbeeldingen van beroepen. Er is ons verteld dat dit te maken heeft met de Kaufmannszug. Elke 4 jaar trekt een karavaan van kooplieden, pelgrims, soldaten, paarden en huifkarren van Augsburg naar Selingenstadt, 290 km. De aankomst in Selingenstadt wordt dan opgeluisterd met het plaatsen zo'n paal en uiteraard een feest.

Na ook nog de toegangspoort tot de stad bezocht te hebben zijn we uitgeslenterd. Het is met 30 graden ook weer behoorlijk warm. 

Morgen de fiets weer op. Zal niet zo'n lange etappe worden want de weersvoorspelling geeft nog steeds 36 graden aan. We gaan het zien.

9 juli

Eigenlijk wilden we vandaag vroeg op pad gaan omdat om de hitte een beetje voor te zijn. Dat is dus niet gelukt, want we moeten vanuit Seligenstadt eerst met een pont de Main over en de eerste vaart is pas om 9.45 uur

Voor €1/pp staan we uiteindelijk aan de andere kant van de Main en kunnen we nog een laatste blik op Seligenstadt werpen.

We beginnen vandaag aan een alternatief van de Limesroute door de Taunus om de drukte van o.a. Frankfurt te omzeilen. We rijden meteen weer landelijk en gaan in het begin veel door het bos en dat is heerlijk met deze warmte. We gaan over asfaltwegen, maar ook veel over smalle bospaadjes. 

We drinken koffie in Erlensee en boeken daar een hotel in Bad Nauheim. We zien het niet zitten om bij temperaturen van 36/37 graden verder dan daar te gaan.

Bij het klooster van Engental lunchen we weer met onze eigen boterhammen. Onderweg vullen we bij de kantine van een voetbalclub de suikers nog even aan met een cola en krijgen we heerlijk koud water voor de bidons.

We vervolgen onze weg door voornamelijk agrarisch landschap en rijden uiteindelijk Bad Nauheim binnen. We passeren 3 grote gradierwerken. Zoals al eerder beschreven zijn dit opgestapelde takkenbossen waarlangs zout water naar beneden sijpelt. Het langssijpelende water raakt door verdamping geconcentreerd genoeg voor een nabewerking in zoutpannen.

We zijn blij als we bij het hotel aankomen. De hitte heeft het zwaar voor ons gemaakt vandaag. We mogen niet klagen over het mooie weer, maar dit is wel wat veel van het goede. Gelukkig heeft het hotel airco en een balkon waar we in de schaduw kunnen zitten.

10 juli
Het belooft vandaag een pittige tocht te worden met veel klimwerk. Na een paar honderd meter gaat het al meteen omhoog, over een prima asfaltweg. Als we op zo'n 600 m hoogte zijn, we moeten naar bijna 800 m, verandert het wegdek opeens in een gravelpad.
Onderweg komen we in Saalburg een nieuw herbouwd Castellum tegen met diverse overblijfselen van andere Castella, o.a. die op de Kleine Feldberg. Die laatste is echt mooi, de 4 toegangspoorten zijn nog goed herkenbaar.
Ook de afdaling gaat kilometers over een gravelpad. Uiteindelijk komen we weer op een asfaltweg en dalen we nog verder af. We dalen dorpen in, maar moeten er daarna weer uitklimmen..., al die dorpen liggen namelijk in een dal!
 

Tijdens de koffie vanmorgen hebben we al besloten om niet verder te gaan dan Idstein, ook al is dat maar 53 km. 
In de loop van de middag komen we daar aan. Bij het hotel worden we allerhartelijkst ontvangen door een Nederlandse vrouw. Ze is stewardess bij Lufhtansa en woont sinds 2016 in Duitsland. Het werk in het hotel is voor haar een bijbaantje.

Idstein is een stadje met een overzichtelijke oude stadskern met prachtige gebouwen en vakwerkhuizen. Weer die vakwerkhuizen...maar deze zijn echt heel mooi.
Door het klimwerk en de gravelpaden is het vandaag een inspannende, maar toch ook een mooie rit geworden. We hebben regelmatig prachtige uitzichten. De hele dag zien we vrijwel niemand. Wat een rust!
 

11 juli
Direct na de start gaat het flink omhoog: de Altstadt waar we logeerden ligt zoals gebruikelijk in een dal. In de eerste 7 km zitten stukken van 13-15%. We merken dat de benen het vele klimwerk van gisteren nog niet vergeten zijn. Als we dan ook nog op gravelpaden komen te rijden en het warmer en warmer wordt, wordt het erg zwaar en niet meer zo leuk.
We drinken na zo'n 23 km in Bad Schwalbach koffie. Het heeft dan al veel energie gekost en we weten dat het zwaarste klimwerk moet nog komen. Maar we gaan vol goede moed verder. We hopen in een dorp een lekkere frisdrank met de nodige suikers te kunnen scoren, maar het lijkt of iedereen is ingeslapen, alles wat we zien is dicht, zelfs de bakker die vaak uitkomst biedt. Gesloten om 12.30 uur en wij zijn er om 12.45 uur. Zo'n dag is het dus...
 

We ploeteren verder en na een tijdje zien we een boomstam waar we op kunnen zitten om onze boterhammen op te eten. Hier besluiten we om in de directe omgeving een kamer te zoeken en niet verder te fietsen. Na veel zoekwerk vinden we een kamer in Rekkert. We komen bij hotel-restaurant Gemmer terecht en hebben een gloednieuwe kamer met airco!
We douchen en vallen allebei in slaap als we ons kussen ruiken! We zijn blij dat er in dit dorp niets te doen is, dan hoeven we ook niets...

Morgen verwachten we dit alternatieve deel van de route af te ronden in Koblenz. Daar bekijken we of we de Limesroute verder gaan volgen of zelf een route gaan plannen.
 

12 juli
Gisteren had ik veel last van de hitte en voelde ik me erg moe. Daarom besluiten we vandaag weer een korte etappe te maken naar Bad Ems (ca. 40 km), om na aankomst nog ruim de tijd te hebben om uit te rusten. Dat is het voordeel van gepensioneerd te zijn en geen vast eindstip van de tocht te hebben.

Maar ons plan gaat niet helemaal lukken!

Het is een stuk minder warm dan gisteren en dat is dus een meevaller. We gaan weer over golvend terrein en ook weer over gravelpaden, maar asfalt heeft vandaag de overhand. De wegen zijn weer rustig en we passeren een aantal weinig aansprekende dorpen, en wat nog erger is: er is nergens koffie te krijgen! ;-)
Onderweg in Pohl passeren we een gereconstrueerd Castellum. Erg kunstmatig vinden wij, maar het geeft wel een indruk van hoe het geweest moet zijn.
We krijgen nog een beklimming met 400 hoogtemeters te verwerken, maar zo'n 8 km voor Bad Ems dalen we van 400 naar 100 meter. Heerlijk.
In Bad Ems drinken we eerst nog wat en gaan dan op zoek naar een boekwinkel voor óf een kaart óf een routeboekje om onze verdere tocht naar huis te plannen. We willen nl. niet de hele tijd langs de Rijn gaan fietsen, maar tot Remagen en dan daar een doorsteek maken naar bijvoorbeeld Monschau en van daaruit richting de Vennbahn, een fietsroute over de oude spoorweg van Luxemburg naar Aken. Van daaruit willen we dan naar Maastricht en via de Maasroute naar huis. Dat is het voorlopige plan.
 

Als we bij de boekwinkel staan tilt mijn partner en fietsmaatje haar fiets op aan het zadel, waarna ze alleen het zadel zonder fiets in haar hand heeft. In de constructie waarmee het zadel aan de zadelpen vastzit is iets afgebroken. We moeten dus op zoek naar een fietsenmaker. Op korte afstand, bij het station, vinden we er één. De fietsenmaker doet alles wat hij kan om ons te helpen. De oplossing is een nieuwe zadelpen en bevestigingssysteem, maar de fiets is al zo oud (ruim 20 jaar) dat hij geen zadelpen met de juiste diameter op voorraad heeft.

We gaan eerst naar het hotel en boeken alvast een nacht bij, zodat we morgen met de trein naar Koblenz kunnen gaan, op
zoek naar een oplossing bij een hele grote fietsenzaak die daar is gevestigd. Bovendien zijn we ook nog steeds op zoek naar een kaart of routeboekje voor het vervolg van onze tocht. Kunnen we eindelijk ook eens Koblenz uitgebreid bekijken. We zijn vaak langs en door deze stad gefietst, maar nog nooit echt bezocht.

Zo is deze dag dus heel anders verlopen dan verwacht.
 

13 juli
Deze dag staat dus in het teken van fietsreparatie. Op internet hebben we een grote fietsenzaak in Koblenz gevonden: Fahrrad Franz XXL. We gaan met de trein naar Koblenz, zonder fiets, maar wel met zadel en zadelpen. Tijdens de reis komen we in gesprek met een Duits echtpaar dat ons precies kan vertellen waar we in Koblenz moeten zijn en bij welk station we moeten uitstappen. En inderdaad staan we binnen de korste keren in een hele grote fietsenzaak. We besluiten om voor een nieuwe zadelpen te gaan en niet met een schroef te gaan klungelen, op het gevaar af dat het niet stevig genoeg is. Omdat de fiets ruim 20 jaar oud is hebben ze ook hier niet een zadelpen met de juiste diameter op voorraad, maar die kan wel besteld worden. Het is vrijwel zeker dat die zadelpen dan morgen in de winkel wordt bezorgd. We gaan ervoor. Dus we blijven nog een nacht extra in Bad Ems. Is voor mijn gezondheid ook niet verkeerd: extra rust en nog een dag weinig in de zon.

Omdat we besloten hebben niet de hele route langs de Rijn te gaan volgen, hebben we kaartmateriaal nodig. We vinden één geschikte kaart, maar eigenlijk hebben we ook nog tweede, aansluitende kaart nodig. Die kan besteld en ook die komt morgen. De winkel zit vlakbij de fietsenwinkel, dus we kunnen mooi deze 2 zaken combineren.

We hebben daarna nog veel tijd over om in Koblenz de toeristische highlights van de Altstadt te bekijken en gaan natuurlijk ook nog even naar Deutsches Eck, het punt waar Moezel en Rijn bij elkaar komen. Hier is natuurlijk een drukte van jewelste, want "this is the place to be" in Koblenz.

Daarna met de trein terug naar Bad Ems. Op het perron en in de trein weer gezellig zitten kletsen met een echtpaar. Nederlanders deze keer. Bij terugkomst in het hotel verlengen we met nog een nacht. Geen fietsdag maar toch wel een zinvolle dag!
 

14 juli
De volgende dag blijkt uit een telefoontje met Mark (de persoon die ons gisteren in de fietsenzaak heeft geholpen) dat de bestelde stuurpen inderdaad bij de fietsenzaak in Koblenz is aangekomen!

Dus gaan we weer met de trein naar Koblenz en dit keer nemen we ook een fiets mee. We weten ondertussen hoe we treinkaartjes uit de automaat moeten halen, maar voor de fiets lukt dat niet. Wat is het geval: voor een zgn. Regional Zug (een regionale trein, zeg maar Sprinter) is het meenemen van een fiets na 9 uur gratis. Bij zo'n trein kun je de fiets de trein inrijden, dus dat gaat heel soepel.

We gaan met fiets de winkel in en Mark helpt ons weer verder. Hij zet de pen en het zadel er zelfs voor ons op en dat allemaal voor €15,99!!
Uiteindelijk staan we triomfantelijk met de fiets weer buiten. Een dikke pluim voor Fahrrad Franz XXL. Super en snel geholpen.
Aansluitend halen we de fietskaart, die we gisteren ook hebben besteld, op en drinken we in Koblenz wat op de goede afloop.

15 juli
We kunnen weer gaan fietsen!!
Vol goede moed gaan we van start en volgen de Lahn richting ... jawel Koblenz. Na zo'n 5 km voelen we de eerste druppels en na 10 km gaat de regenkleding aan. Gelukkig kan die na een paar kilometer ook al weer uit.
Na 24 km zijn we weer in Koblenz, voor de 3e keer in 3 dagen. 
Het begint opnieuw te regenen, dus we maken van de nood een deugd en gaan koffie drinken. Het is weer droog als we verder gaan, even later begint het toch weer en flink te regenen en gaat de regenkleding opnieuw aan. Ook deze keer van korte duur.
We komen nu langs de Rijn te fietsen en dat zal kilometers lang zo blijven. We zien op verschillende plekken dat de Rijn erg laag staat, overal ontstaan er strandjes.

Bij Andernach gaan we langs de Rijn lunchen en ook nog even de stad in.
Andernach is een mooie stad met veel overblijfselen uit de Middeleeuwen. Zo zijn er stukken van de stadsmuren te zien en een mooie houten brug. Aan het eind van het dorp staat een ronde Rijnkraan uit 1554. Deze is nog gebruikt tot 1910 en getuigt van bloeiende handel.
 

Onderweg zien we veel campings. Bij het zien van deze campings springen ons de tranen in de ogen. Overvol, iedereen dicht op elkaar, vreselijk! En vrijwel alleen maar campers en caravans. Het lijkt ons niet leuk om daar met een tentje tussen te staan. We zien veel vakantiefietsers, meestal komen ze ons tegemoet. 

Ons eindpunt is vandaag Remagen en genieten van een pilsje aan de Rijn. 
We vinden het rijden langs de Rijn al weer voldoende en pakken morgen de route "Fietsen naar Rome" van Hans Reitsma op, maar dan uiteraard andersom. Dat betekent wel dat we eerst nog flink moeten klimmen om op de route komen.
 

16 juli
We gaan vandaag de Rijn dus verlaten en verder met de route van Hans Reitsma. Wij hebben deze route in 1998! al eens gefietst tijdens onze fietstocht naar Florence, zie www.valentijnvdberg.nl/Fietsvakanties/1998/, maar fietsen nu dus de andere kant op.
We rijden eerst nog een paar kilometer in noordelijke richting langs de Rijn, passeren nog de mooie Apollinariskerk en slaan uiteindelijk af naar Unkelbach. Vanaf hier is het klimmen geblazen om het dal van de Rijn uit te komen. Dit gaat met 4-7%, niet al te zwaar dus. 
Daarna rijden we kilometers lang door het Natuurpark Kortenforst. Een mooi bos met bij station Kottenforst zelfs  gelegenheid om koffie te drinken. 
Inmiddels zitten we op de route van Hans Reitsma.

De omgeving is niet spectaculair, maar we fietsen veelal over kleine autovrije, landwegen tussen graan- en suikerbietenvelden door, met uitzicht op de hogere heuvels in de verte. We passeren o.a. een groot veld met prachtige oranje bloemen. De machine staat klaar om de boel onder te werken. Jammer!! 
In Zülpich stoppen we nog even om wat te drinken en ons op te peppen voor de laatste 20 km. We komen uiteindelijk langs de Rur te fietsen en passeren vlak voor Düren Schloß Bergau. Aan het eind van de middag komen we via een prachtig onverhard pad Düren binnen. Een moderne stad waar niet veel meer over te vertellen valt dan dat ons hotel hier staat.
 

17 juli
We hebben inmiddels besloten om de route van Reitsma niet verder te volgen, maar meer westwaarts te gaan, en dan richting Aken en Maastricht. Ik heb in Pocket Earth een route naar Aken uitgezet. Als we eenmaal Düren uit zijn, moeten we klimmen over een prachtige weg door het bos en open velden. De klim is met max. 5% goed te doen en verrassend mooi.
Ook het rijden door Aken valt mee. Uiteindelijk verlaten we om 13.30 uur Duitsland en rijden we Nederland bij Vaals weer binnen.
In Vaals drinken we nog een cappuccino, kopen kaas bij de vertrouwde AH en gaan de LF6 (Mergelland Fietsroute) volgen.
We genieten intens van deze route die ons door de heuvels van Limburg voert. De route: Vaals - Lemiers - Vijlen - Mechelen - Gulpen - Ingber - Scheulder - Wolfshuis - Gasthuis - Bemelen - hotel Bergrust, onze overnachtingsplek voor vanavond. Onderweg passeren we de fraaie Van Tienhoven molen.
Wat is Limburg toch mooi met prachtige weggetjes voor fietsers. 
 

We dalen af naar Bemelen en slaan de weg naar ons hotel in. We zien het al hoog boven ons liggen en vrezen dat het een pittige klim gaat worden. Te meer ook omdat aan het begin van de weg staat "Bemelerberg 11%". Dat blijk mee te vallen, het gedeelte naar het hotel is max. 7%!
Het hotel is schitterend gelegen met uitzicht op het dal waar Maastricht in ligt.

Morgen maken we het laatste stukje van de LF6 af en pakken we bij Maastricht de Maasroute naar het noorden op.
 

18 juli
Blijkbaar is er iets in ons dat zich verzet om deze mooie tocht af te sluiten, want al kletsend en rondkijkend fietsen we in Maastricht precies de verkeerde kant op (naar het zuiden dus) en staan na een pittige klim ineens bij het St. Pieter Fort en de afgravingen een klein stukje verderop. Als we dan ook nog een Belgisch plaatsnaambordje zien valt het muntje. Omkeren dus, en terug naar Maastricht. Het is dan ondertussen koffietijd, dus het nuttige wordt met het aangename verenigd en we ploffen neer op een terras aan de Maas.

Uiteindelijk stappen we pas rond 12 uur weer op de fiets. Dit keer rijden we de juiste kant op, naar het noorden, en zijn snel op de LF-M (Maasroute, de voormalige LF3-route). Het fietsen gaat soepel, het is vlak en de wind is ons gunstig gezind.
Kort na Itter komen we door een heel mooi stukje natuur, het lijkt moerasachtig. In Geulle a/d Maas passeren we de  mooie St. Franciscuskerk. Nederland heeft dus ook mooie kerken.

Onderweg komen we langs het jamhuisje. Dat komt goed uit want de jam is op en we hebben nog geen nieuwe kunnen kopen. Zo lost dat zich ook weer op.
 

De hele middag rijden we over mooie, autovrije wegen door de uiterwaarden van de Maas. Het valt ons op dat we de Maas zelf nauwelijks zien. Ook vandaag hebben we prachtig weer en heel veel zon. Het houdt maar niet op.
Onderweg hebben we een kamer bij B&B Katoo in Linne (bij Roermond) geboekt. Het was vandaag moeilijk om een beetje betaalbare accommodatie te vinden.
We horen later van de eigenaar dat het gebouw tot 2017 een bordeel is geweest. Ze hebben het pand in 2017 gekocht, helemaal gesloopt en zelf weer opgebouwd tot wat het nu is. Toen het eindelijk klaar was en ze met de B&B wilden starten in 2020 kwam Corona en viel er dus niets te verdienen. Ze hadden spijt als haren op hun hoofd, maar sinds de Corona-versoepelingen hebben ze nog elke dag gasten gehad en zijn erg blij dat ze deze stap hebben gemaakt.

Na het eten zitten we heerlijk in de tuin bij onze B&B.

19 juli
We vervolgen de Maasroute, passeren diverse dorpen, steken de Maas een aantal keren met een pont over, o.a. bij Kessel. Hier drinken we een kop koffie (uiteraard met een stuk vlaai) en boeken een kamer in Arcen. 

We genieten de rest van de middag van de mooie omgeving. Aan het eind van de middag komen we Arcen binnen via een prachtig fietspad door De Maasduinen. Het lijkt erop dat het hier kortgeleden geregend heeft. Wij hebben er niets van gemerkt.
In Arcen zijn vandaag de zomersfeerdagen begonnen. Met muziek en 150 stands met van alles en nog wat, een soort braderie.
We eten in een restaurant direct aan de Maas met uitzicht op het elektrische fiets/voetveer dat continue heen en weer vaart.
Morgen de laatste etappe naar huis.
 

20 juli
We vervolgen de Maasroute. Bij Blitterswyck komen we een leuk kunstwerk tegen met als onderwerp Wout Poels, de wielrenner die toevallig in de afgelopen week een etappe in de Tour heeft gewonnen. Heel leuk gedaan, een muurschildering met een echte fiets er voor.
We fietsen verder langs de Maas en blijven de Maasroute volgen tot Ravenstein en gaan daar met het voet/fietsveer voor het laatst keer de Maas over. Het veer wordt gerund door vrijwilligers. Eén van hen heeft een boekje geschreven over 10 jaar varen op het veer. 

Vanaf hier volgen we een eigen bekende route naar huis.

We lunchen voor de laatste keer met onze eigen spullen op een bank. Dat blijven we leuk vinden. Even later komen we langs de houten molen van Batenburg. Bij Druten steken we met het voet/fietsveer de Waal over, en bij Opheusden de Rijn en fietsen we de laatste kilometers naar huis.

We prijzen ons gelukkig en heel dankbaar dat we als (ruim) 60 en 70 plussers deze tocht hebben kunnen maken. In een goede gezondheid en met een minimum aan pech: 1 lekke voorband en een afgebroken zadelbevestiging.