Wageningen -grens D/CZ

tekst

foto's

Tsjechië

grens CZ/D -Wageningen

tekst

foto's

Algemene informatie

18 juni

Nadat we om 12 uur de Duits-Tsjechische grens zijn overgestoken rijden we een uurtje later Cheb binnen. Dat lijkt een hele leuke stad te zijn. Dus we besluiten terplekke om hier de rest van de dag door te brengen. Voor ons is een fietsvakantie fietsen én vakantie! Een stad wat beter bekijken vinden we ook leuk.

Tsjechië heeft geen Euro's, dus we beginnen met het tappen van Kronen (100 Kronen is ca. €4).

Daarna gaan we Cheb rustig bekijken. Het prachtige centrale plein wordt omringd door mooie huizen en de St. Nicolas kerk met prachtige torens. Ook het kasteel van Cheb en de Hollandse tuinen zijn zeer de moeite waard. Deze tuinen worden aangegeven op een heuse ANWB-paddestoel. We slenteren verder nog wat door het oude centrum, zijn tevreden over onze keuze om hier een middag door te brengen en sluiten af met een biertje op het plein.

Het Tsjechisch is voor ons een onbegrijpelijke taal, en door al die medeklinkers achter elkaar is het ook nog eens moeilijk te lezen. Het is even wennen. Tot nu toe kunnen we goed met Duits en Engels terecht.

19 juni

Vanaf de start is het klimmen geblazen en dat zal de hele dag zo blijven. We fietsen in het begin op wegen waar ook auto's rijden en dat zijn we niet gewend. De kwaliteit van de wegen varieert ook enorm. Soms is het een biljartlaken, een andere keer gatenkaas, dan weer een hobbelpad. We komen door boerendorpjes, eerst nog met huizen van redelijke kwaliteit, maar wel beduidend minder dan we in Duitsland gezien hebben. De omgeving is met name agrarisch en we hebben mooie vergezichten.

Tijdens de eerste 32 km zijn er geen voorzieningen. Ook dat is anders dan we gewend zijn. Uiteindelijk lopen we toch koffie op. Appeltaart o.i.d. heeft men niet, maar 3 mini pannenkoekjes met aardbeien en slagroom maken dat helemaal goed. Het was heerlijk!

Op een gegeven moment komen we door Mariánské Láznĕ, een wereldberoemd kuuroord aan de rand van een natuurreservaat. In het dal ontspringen 40 bronnen en in de directe omgeving nog eens ruim 100. De schone lucht en de ruime keuze aan gezondheidsinstituten hebben veel kuurgasten hierheen gelokt, waaronder Goethe, Wagner en Chopin. 

De meeste gebouwen zijn elegant, met veel tierelantijnen en afgewerkt in lichte pasteltinten. 

We lunchen met onze eigen boterhammen in een park en laten het allemaal op ons inwerken. 

Om Mariánské uit te komen moeten we eerst een stuk met een stijgingspercentage van 13 overbruggen en daarna nog kilometers lang tussen de 5 en 7%. Pittig! En dan nog een stuk over een mooi maar smal pad tussen weilanden door.

We drinken nog wat bij een huis dat naast frisdranken ook tweedehands spullen verkoopt. Een ander stel fietsers zit tussen de tweedehands kinderledikantjes hun frisdrank te drinken. Men probeert kennelijk op allerlei manieren geld te verdienen.

We hebben een kamer gevonden in een voormalig klooster in Tepla. Daar is ook een congres gaande, dat betekent voor ons dat we wel in het restaurant kunnen eten, maar slechts keuze hebben uit 2 gerechten. Niet erg want dan hebben we ook geen keuzestress.

Na het eten zijn we op het terras nog wat gaan drinken; we krijgen dan zowel het zelfgemaakte kloosterbier als gegrilde kaas van melk van de koeien uit de omgeving aangeboden. En we zien een prachtige zonsondergang.

20 juni
Naar de route hoeven we niet te zoeken, want het klooster ligt aan de route. Vanaf het begin moet er weer regelmatig geklommen worden, over rustige wegen, tussen graanvelden door en prachtige stukken door het bos.

We horen op een gegeven moment een hevig geritsel in een graanveld en zien 2 wilde zwijnen het hazenpad kiezen. Als we ons omdraaien zien we dat er een biggetje precies de andere kant uit rent. We vinden het heel bijzonder dat de volwassen dieren het kleintje zo maar achterlaten. Een stukje verder zien we ook nog 4 reeën in een graanveld.

Uiteindelijk zit het het klimwerk erop en peddelen we rustig naar Plzen, waar we overnachten. We hebben een enorm grote kamer in een hotel vlakbij de oude stad. Onze fietsen staan op de kamer.
Het is ondertussen bloedheet geworden, maar gelukkig heeft onze kamer airco. We spoelen het fietszweet van ons af en gaan lopend de stad in. Al gauw zijn we bij het plein met de grote St. Bartolomeuskerk en het stadhuis.
Plzen is vooral bekend om zijn bier; sinds 1842 wordt hier gebrouwen wat wij nu als pils kennen. Maar hier staan ook de Skodafabrieken, waar auto's en wapens worden gefabriceerd.
 

We gaan koffie drinken en komen op het terras bij een man uit Plzen aan tafel te zitten, die ons van alles over Plzen en Tsjechië kan en wil vertellen. Hij vindt dat het in de communistische tijd zo slecht nog niet was. Het land gaat nu naar de knoppen. De regering maakt verkeerde keuzes, vindt hij. Zo noemt hij als voorbeeld dat er veel geld gaat naar vluchtelingen, en nu met name naar Oekraïnse vluchtelingen, ten koste van de eigen inwoners. Daar heerst veel onvrede over in Tsjechië en binnenkort zijn er grote demonstraties te verwachten. Leuk om op deze manier wat meer over Tsjechië te horen.
Uiteraard hebben we ook het Pilsner Urquell, het lokale bier, gedronken: geproefd en goed bevonden.

21 juni
Ook deze accommodatie ligt weer aan de route. We verlaten Plzen langs de bierbrouwerij (met een mooie toegangspoort) en fietsen na 1,7 km weer in alle rust.
Volgens het routeboekje zou het tot Plzen golvend zijn en daarna vlak. Nou dat valt vies tegen. De een na de andere heuvel moet overwonnen worden en de percentages liegen er ook niet om. Het is wel prachtig en rustig fietsen en daar genieten we enorm van.
Als we over een mooi bospad fietsen staan we plotseling oog in oog met een reetje. Het staat op zo'n 2 meter afstand.
Na 22 km houden we een koffiestop in Rokycany. Dit dorp is in 1784 helemaal afgebrand en langzamerhand weer opgebouwd.
De route voert ons over prachtige bospaden en bruggetjes. We passeren in Dobriv de 17e eeuwse Zweedse brug en een watermolen, gelegen op een pittoreske plek aan een groot meer. Wij vinden dat een mooie lunchplek. Bewoners komen hier ook om te zwemmen en te zonnen.

Na de lunch rijden we verder over bospaden en later ook over een rot(s)pad, bijna niet te doen. Via dit pad bereiken we ons hoogste punt in Tsjechië, 540 meter.

Als we omkijken zien we een gitzwarte lucht hangen. Het is nog 6 km naar het dorp waar we willen overnachten, Hořovice. De weg is licht dalend en we zetten er flink de vaart in. Het is even zoeken naar de accommodatie, maar we redden het net om droog over te komen. Kort daarna begint het flink te regenen met wat onweer erbij.

Morgen fietsen we naar Karlstejn, een dorp, 30 km vóór Praag. We zijn van plan om vandaaruit met het openbaar vervoer (trein) naar Praag te reizen. We hebben geen zin om met bepakte fietsen door het drukke Praag te fietsen. Dat wordt overigens ook afgeraden.
 

22 juni
Gisterenavond met Toon en Liesbeth uit Genderingen in het hotel gegeten en gezellig na zitten kletsen. Zij hebben een dochter en schoonzoon die in Wageningen (onze woonplaats) een broodjeszaak hebben. Ook toevallig!

Meteen na de start moeten we 3 keer een klim van 10% verwerken. Daarna rijden we een tijd over een wat drukkere weg door een wijds landschap. We passeren diverse nietszeggende dorpen met nauwelijks voorzieningen.
Dan komen we door een dorp met een kroeg en kunnen we zelfs een cappuccino bestellen. Cappuccino, nou ja, iets wat daar voor door moet gaan. We hebben nog nooit zulke vieze koffie gedronken. Het zijn koppen in soepkom-formaat. De koffie verdwijnt dan ook tussen de struiken.
Vier kilometer verder doen we een nieuwe poging bij een stationsrestauratie. We kunnen lekker buiten zitten met zicht op de sporen. Geen cappuccino, maar wel zwarte koffie. Als er een trein arriveert komt er een man met een groen bordje op een steel ("spiegelei"?). Hij steekt die omhoog als de trein weer mag vertrekken. Waar zie je dat nog?!
Wij moeten over 4 sporen lopend oversteken met onze bepakte fietsen om onze tocht te kunnen vervolgen. Heel bijzonder. Het is hier aan deze kant van de rivier de Berounka allemaal nog heel basic en armoedig. Echter, als we met een voetgangersbrug de rivier zijn overgestoken komen we, tot onze grote verbazing, in een heel andere wereld terecht. Hier is het veel luxer en staat alles in het teken van de grote burcht, die hoog boven Karlstejn uittorent. Het is een magnifiek bouwwerk. Prachtig! Het trekt dus ook veel toeristen, maar niet op een vervelende manier. Het is nu nog geen hoogseizoen, dan schijnt het hier wel erg druk te zijn.

Als we Karlstejn binnenrijden, is het echt wow, zo schitterend ligt de burcht boven het dorp. Echt een aanrader!
We kunnen al om 13 uur op onze kamer. We moeten nodig weer wat wassen, maar dat is wat lastig met een klein wasbakje zonder stop. Maar met hulp van een alleen Tsjechisch sprekend kamermeisje komen we erachter dat er een wasmachine is. We proppen het nodige in een plastic zak en hopen vandaag of morgen alles weer schoon en droog terug te krijgen.

De middag besteden we aan een bezoek aan de burcht, met rondleiding. Zeer interessant. Het is een burcht uit 1348, gebouwd in opdracht van Karel IV, koning van Bohemen en keizer van het Heilige Roomse Rijk. Het was bedoeld als bewaarplaats voor de kroonjuwelen, heilige relikwieën en de rijksschatkist. In 1422 hebben 24.000 soldaten de burcht een half jaar lang belegerd, maar het is nooit gelukt om de centrale toren, die binnen de burchtmuren staat en waar de kroonjuwelen bewaard lagen, te veroveren.

Het is om 18 uur nog 29 graden en in Praag zelfs 31, maar voor vannacht wordt er veel wind en regen voorspeld en dat zal een flinke temperatuursdaling tot gevolg hebben. We willen morgen naar Praag en dan zou het daar nog (maar) 23 graden zijn. Ideaal voor een stadsbezichtiging!

23 juni
Als je een retourtje Praag fietst moet je natuurlijk wel in de stad zijn geweest. Dus vandaag met de trein van Karlstejn naar Praag. Voor een retourtje (30 km enkele reis) betalen we 140 kronen pp, dat is omgerekend iets minder dan €6.
Als we op Praag CS uitstappen komen we in een groot, onoverzichtelijk station terecht. Het is erg druk en chaotisch: heel veel winkels, restaurants en een wirwar van verwijzingsborden, maar wat wij zoeken, de toeristeninfo, is niet te vinden. Dan maar zonder plattegrond op pad.
Omdat we al eerder in Praag zijn geweest, beperken we ons tot sfeerpoeven en wat highlights aflopen: de astronomische klok, de Joodse wijk, de Karlsbrug, de Prsna Brana (toren), het Wenceslasplein met het herinneringsmonument(je) van Jan Palach en Jan Pajíc, die zich daar in 1969 in brand hebben gestoken uit protest tegen de Russische overheersing.
Het plein is met een lengte van 750 m het grootste plein van Europa.
Om 15 uur vinden we het wel genoeg. Het was leuk om weer even teruggeweest te zijn, maar ook weer prima om weer te vertrekken, veel te druk voor ons.
De temperatuur was vandaag prima om een grote stad te bezoeken. De hele dag was het zwaar bewolkt, maar het is droog gebleven. We moeten er niet aan denken dat we dit in de hitte van gisteren hadden moeten doen. 

Normaal betalen we in Tjsechië ca. 60 kronen voor een cappuccino, maar in Praag bijna het dubbele! En je kunt flink de mist ingaan als je een lekker biertje wilt hebben en van de kaart een šnyt bestelt: dat wordt dan schuim happen, want een šnyt is 90% schuim en 10% bier! Weer wat geleerd.

Morgen een relaxdag. Beetje fietsonderhoud, wat lezen en ontspannen.

24 juni
Tijdens het ontbijt raken we aan de praat met een Amerikaans echtpaar uit San Diego. Ze hebben een tour geboekt waar o.a. een fietstocht van een paar dagen onderdeel van is. Zij heeft al jaren niet meer gefietst en wilde het alleen doen als het met een e-bike kon. Ze zijn gisteren met die e-bike uit Praag naar Karlstejn komen fietsen. Haar fiets is echter helemaal niet goed afgesteld en ik kan/mag helpen om dat te verbeteren, zodat ze vandaag een tocht kan maken zonder al te veel problemen met haar zitvlak.
Bij de bakker drinken we koffie en we gaan op een bank bij de Berounka rivier wat lezen en bekijken het vervolg van onze tocht.
Na de lunch maken we nog een korte fietstocht. We zijn benieuwd hoe de camping, die iets verderop ligt, er uit ziet. En of je daar ook een cabin zou kunnen huren. De camping heeft inderdaad cabins (allemaal bezet), en ziet er heel verzorgd uit, maar ligt wel pal aan een doorgaande weg.
We steken nog even de Berounka over en hebben dan weer een andere blik op de burcht. Ook prachtig.
's Avonds eten we op een terras bij de Berounka met Andy en Janine, de Amerikanen; heel gezellig. Bij ons hotel kletsen we nog wat na en er komen ook nog 2 Duitse fietsers bij zitten.  

Het is weer een zonovergoten dag geworden. Morgen weer echt fietsen!

25 juni

We ontbijten weer met Andy en Janine. Zij gaan vandaag nog een rondje in de omgeving fietsen voordat ze morgen weer naar Praag vertrekken. Daar blijven ze 2 nachten en gaan uiteindelijk met de trein naar Regensburg om daar een cruise op de Donau te gaan maken tot Boedapest. We hebben telefoonnummers uitgewisseld omdat we waarschijnlijk gelijktijdig in Regensburg zullen zijn.

Wij stappen op en beginnen aan onze reis met een omweg naar Nederland. We gaan gebruikmaken van de Limesroute, deel 1 van Clemens Sweerman (Europafietsers). Hiervoor gaan we eerst 80 km terugfietsen naar Plzen. Dit is hetzelfde traject als op onze heenweg naar Praag, maar het verveelt geen moment. We ervaren het opnieuw als een mooie tocht en zien dingen die we op de heenweg niet gezien hebben. Op bepaalde stukken is het rustiger, omdat het zondag is en er geen vrachtverkeer is. Onderweg komen we langs velden met bloemen en het slot van Hořovice.
Zoals altijd reserveren we na de lunch een kamer en dit keer is dat een pension in Dobřív geworden. 
Als we daar aankomen worden we niet bepaald vriendelijk ontvangen. Eerst geeft de receptionist aan dat hij geen reservering heeft ontvangen, om ons vervolgens zwijgend in te checken. Heel nors wijst hij onze kamer aan. Als ik de deur van de kamer dicht wil doen hou ik de klink in mijn handen...
De kamer is verder oké, niet ideaal, maar voor €64, inclusief ontbijt, mag je geen al te hoge eisen stellen. 
Het dorp heeft een mooie 17e eeuwse brug en een authentieke watermolen.
We eten bij het pension.
 

26 juni
Zo onvriendelijk als we gisteren zijn ontvangen, zo vriendelijk was men vanmorgen bij het ontbijt. Het kan dus wel!
Als we weer op de fiets zijn gestapt, is het meteen weer genieten. In een open veld komen we een fiets servicestation tegen. Je vindt er van alles, naast gereedschap om reparaties uit te voeren, ook oplaadstations voor accu's en fietspompen.
Ook vandaag merken we dat het helemaal niet vervelend is om dit stuk (in omgekeerde richting) opnieuw te fietsen. We genieten er nu misschien nog wel meer van, omdat het makkelijker (wat meer dalend) fietsen is dan op de heenweg.
 

Na zo'n 30 km zijn we weer terug in Plzen. Vanaf hier gaan we aan een nieuw traject beginnen naar Regensburg.
Via een rustig fietspad langs de Radbuza rivier fietsen we het drukke Plzen ongemerkt uit. Het is eigenlijk nergens lastig fietsen. Wel zitten er wat meer stukken over drukkere wegen in.
Onderweg komen we nog een bijzondere plek tegen. Een eerbetoon aan het water, uitgebeeld in stenen en spreuken van diverse mensen. Heel apart.
Het is erg heet vandaag, 31 à 32 graden. We besluiten daarom al na ruim 60 km in Stod te stoppen, ook omdat we verderop geen accommodatie kunnen vinden. 

27 juni
Wat een nacht! Het pension ligt aan een drukke verkeersweg, waarvan wij dachten dat 's nachts het verkeer veel minder zou worden. Helaas was dat niet het geval. Door het bulderende geluid van de vele, vele vrachtauto's die onder ons slaapkamerraam doorreden, nauwelijks geslapen. Maar ja, we hadden weinig keus bij het zoeken van accommodatie.

Omdat we pas laat kunnen ontbijten gaan we eerst boodschappen doen: brood, drinken en fruit voor de lunch.
Om 9.30 uur zitten we op de fiets. Het is vandaag beduidend minder warm dan gisteren (11 graden minder) en we vertrekken sinds lange tijd met een jack aan.
Vrijwel direct na de start treffen we een vissende zwarte ooievaar aan. Leuk om zo'n beest bezig te zien.

In het eerste uur rijden we amper 10 km omdat we eerst over een steil paadje door een weiland en later over een moeilijk begaanbaar bospad met veel kuilen en keien moeten fietsen.
Bij onze eerste stop merken we dat we al heel wat brandstof verbruikt hebben en dat er dus aangevuld moet worden, bijvoorbeeld met een wafel met aardbeien en slagroom. Bij het restaurant waar we zitten is het een komen en gaan van mensen die er met eigen schalen en pannetjes eten komen halen. Een soort "tafeltje dekje" dus.
We moeten vandaag veel klimmen. Het landschap is echter prachtig en daar genieten we enorm van. Zo komen we ineens een groot veld met Phacelia (bijenvriend of bijenvoer, een groenbemester) tegen. Even dachten we dat we in de Provence waren met zo'n paars veld.
Op weg naar Horšovský Týn komen we de fundamenten van een kerk tegen; vanuit een klimtoren, die er bij staat, kun je dat mooi van bovenaf bekijken.
 

De route blijft de hele middag golvend en is dus behoorlijk zwaar. 

We besluiten om in Domažlice te stoppen. Een leuke plaats met een mooie oude kern. We hebben hier een hele fijne, rustige kamer met keuken, slaapgedeelte en badkamer. We worden ontvangen door Daniella, de vrouw die hier schoonmaakt. Ze spreekt geen woord Duits of Engels, maar we komen we er helemaal uit m.b.v. Google Translate. Het is een super aardige vrouw die er alles aan doet om het ons naar de zin te maken. Om 20.30 uur zitten we nog lekker in de tuin te lezen.
 

Dit gaat onze laatste nacht in Tsjechië worden, morgen rijden we Duitsland weer binnen. Tsjechië is een mooi land, maar het is wel jammer dat we niet meer contact met de bevolking hebben gehad. De taal is een enorme barrière. Tsjechen spreken weinig Duits of Engels en wij geen Tsjechisch, dus dan houdt het op. We hebben wel enorm van het landschap genoten. Het fietsen vonden wij vaak zwaar door de venijnige korte, zeer steile klimmen en soms moeizaam begaanbare onverharde wegen.