Het eindpunt van de eerste dag is Well, waar we ons op camping "De Kooy", direct aan de Maas, installeren. Na ons wat verfrist te hebben gaan we naar het dorp om het eten op te lopen op het terras van het lokale bruine (eet)café. Langzaam maar zeker stroomt het terras vol. Er staat namelijk een groot scherm opgesteld voor de WK voetbalwedstrijd Nederland – Zuid-Korea. Op een gegeven moment wordt het terras zelfs uitgebouwd tot op de straat. Het wordt steeds gezelliger, ook al  omdat Nederland met 5-0 wint. 

Zondag 21 juni (Well - Vlodrop, 76 km)

Dit blijkt achteraf de heetste dag van Nederland in 1998 te zijn geweest. Al vrij snel hebben we veel last van de hitte en we besluiten dan ook we om het rustig aan te doen. Regelmatig te stoppen en veel, heel veel te drinken. We volgen vandaag grotendeels de LF3 naar Maastricht. In Velden (na 22 km) maken we al onze eerste stop. Hier weer koffie met vlaai genomen. Dat gaat er bij ons altijd goed in. Na de stop toch al weer snel moe, ook al omdat we de hele tijd de wind op kop hebben en dit in combinatie met de hitte maakt de etappe tot een hele lastige. Daarom besluiten we in Asselt een camping op te zoeken. Helaas géén schaduw! Dan nog maar even verder en in Roermond maar weer eens zien. Verschillende campings, maar geen schaduw en dat willen we persé. Uiteindelijk besluiten we om in Vlodrop een hotel te nemen. Daar komen we om half 7, helemaal kapot aan. Maar na een frisse douche voel je je altijd al weer een stuk beter. Als we buiten willen gaan eten, begint het te betrekken en even later regent het. Wij dus naar binnen. Maar daar is het vreselijk benauwd (de airconditioning heeft het die middag begeven). Toch maar naar buiten gegaan, omdat de regen niet doorzet en we onder een parasol/-plu kunnen zitten.  

Maandag 22 juni (Vlodrop - Zülpich (D), 92 km)

Vandaag is het meer dan 10 graden koeler dan gisteren, gelukkig maar. Na een uitgebreid ontbijt zitten we tegen tienen weer in het zadel. De route voert ons Duitsland in en we fietsen bijna de hele dag op de RUR (Rur Ufer Radweg) langs de Rur. Het wegdek is grotendeels aangestampte steenslag en prima berijdbaar en vooral opvallend breed. Werkelijk schitterend en ongelofelijk rustig. Tot aan Düren is het een vlak akkerbouwgebied. Na Düren wordt het terrein wat heuvelachtiger. Uiteindelijk stoppen we na 92 km in Zülpich. Hier is geen camping in de buurt, dus we moeten weer een hotelletje pakken.

Dinsdag 23 juni (Zülpich - Koblenz, 109 km)

Dit blijkt achteraf de langste etappe van de hele vakantie te zijn. De route voert ons via Heimerzheim door een prachtig stuk bos bij Kottenforst. Via o.a. Remagen, Bad Breisig, Brohl en Andernach komen we in Koblenz-Neuendorf uit, waar we op camping "Rhein-Mosel" gaan staan, vlak bij de brug over de Moezel, die hier in de Rijn komt. De eerste helft van de route is schitterend! Hoe vind je als routemaker toch steeds weer al die rustige landbouwweggetjes, niet te geloven. We rijden vele kilometers tussen het koren en de suikerbieten over weggetjes die alleen toegankelijk zijn voor landbouwers en fietsers. De tweede helft van de route voert ons langs de Rijn, dat betekent meer drukte en grotere plaatsen. En in steden als Brohl en Andenach wat puzzelwerk om de route te vinden. In Bad Breisig hebben we op de Rijnpromenade lekker geluncht.

Nadat we ons op de camping geïnstalleerd hebben, zijn we op zoek gegaan naar een eetgelegenheid. We zijn bij een Griek beland; hier mogen onze fietsen in een niet in gebruik zijnd deel van het restaurant staan. 

Woensdag 24 juni (Koblenz - Heidenfahrt, 92 km)

Bacharach

We wisten uit het routeboekje dat we op een niet al te rustige camping stonden, maar dat het zo’n herrie zou zijn hadden we niet verwacht. De hele nacht reden er treinen met een vreselijke herrie aan de overkant van de Rijn af en aan, terwijl  de vrachtauto's over de weg langs onze tent raasden. Verschrikkelijk. Oordoppen in dus. 

Na deze hopeloze nacht de volgende dag weer om half 10 op de fiets. De tocht voert ons vrijwel de hele dag langs de Rijn: Koblenz, Boppard (koffiestop) en via Bad Salzig naar St. Goar, waar de Loreley rots staat. Bekend van de sage, waarin een schipper, afgeleid door een schone maagd met verlokkend gezang, op de rotsen loopt. Vervolgens door Bacharach (een schitterende plaats met zeer mooie oude vakwerkhuizen) en Bingen naar de camping in Heidenfahrt.

De camping stelt niet veel voor, bijna alleen maar stacaravans, maar is wel mooi gelegen (inderdaad aan de Rijn!) en zeer rustig.

Na ons geïnstalleerd en gedoucht te hebben zijn we bij het restaurant vlakbij de camping gaan eten. Lekker buiten in de zon! Het weer is fantastisch. Elke dag volop zon en niet te heet, tussen de 20 en 25 °C, heerlijk!

Donderdag 25 juni (Heidenfahrt - Lorsch, 90 km)

Vanaf Bingen zullen we niet meer langs de Rijn fietsen en komen we op weer op landelijke weggetjes, wat we helemaal niet erg vinden. Na ca. 110 kilometer Rijn heb je het wel gezien, met name de drukte en de enorme herrie van de langs denderende (goederen)treinen zijn we zat.

Mainz

Langzamerhand begint de route wat meer te golven. Het plan om in Mainz te stoppen voor koffie gaat niet door: de route leidt ons prachtig buiten de drukte om, maar ook om de terrasjes heen. Daardoor komen we in Ginsheim bij een Imbiß/pannenkoekenhuis terecht, overigens een gloednieuw restaurant in Zweedse stijl. Hier nemen we, gezeten op het dakterras, koffie met pannenkoek met aardbeien, ijs en slagroom. Zo krijg je de calorieën wel binnen!

In Oppenheim, na 42 kilometer, moeten we beslissen om te stoppen of door te fietsen. Na een blik op de camping, besluiten we om verder te gaan. Dat betekent overigens dat we niet kunnen kamperen, maar daar hebben we niet zoveel problemen mee. Bovendien dreigt er onweer en wakkert de wind aan. Uiteindelijk komen we in Lorsch bij hotel Kaplan terecht. Hier hebben we een eenvoudige kamer met een douchecabine midden in de kamer. Na een douche de stad ingegaan, een eetgelegenheid gezocht en gevonden.

Vrijdag 26 juni (Lorsch - Walldorf, 76 km)

Na een goed ontbijt in ons hotel (broodjes, kaas, verschillende vleeswaren, verse aardbeien, veel jams en chocoladepasta) de route weer opgepakt. Deze voert ons vandaag langs tal van leuke dorpen, zoals Lorsch, Heppenheim, Hemsbach, Weinheim, Heddesheim, Ladenburg (1900 jaar oud met mooie vakwerkhuizen en kinderkopjesbestrating), tot uiteindelijk in Heidelberg.

Hier willen we bijtijds een camping opzoeken, omdat we de stad willen bekijken. Maar de camping bevalt ons helemaal niet: heel veel herrie. We besluiten om verder te rijden en Heidelberg te laten voor wat het is. We belanden in Waldorf op camping "Waldorf Astoria". Een leuke, rustige camping. Na de gebruikelijke zaken, zoals tent opzetten, douchen en de was doen, naar het dorp gefietst. Op het grote plein zijn we bij een hele leuke tent terecht gekomen, waar we op het terras hebben gegeten: gebakken camembert vooraf en een Flammkuchen (soort pizza maar dan met een veel dunnere bodem, crême fraîche, uien, champignons, ham en kaas. We hebben dit als 1 menu samen gegeten en dat was meer dan genoeg. We wilden er nog wel een salade bij bestellen, maar dat werd ons door de serveerster afgeraden, gelukkig maar. Naar mate de tijd verstrijkt wordt het steeds drukker op het terras (vrijdagavond) en dat is heel gezellig.

We besluiten om morgen een rustdag op te nemen. We hebben nu 7 dagen achter elkaar gefietst en zo langzamerhand is het gedaan met de vlakke etappes en wordt er een beroep gedaan op onze "klimspieren". Even uitrusten kan dus geen kwaad.

Zaterdag 27 juni (Walldorf, 0 km)

Vandaag is het dus rustdag. Heerlijk geluierd, gelezen, de was gedaan, enig fietsonderhoud gepleegd en uitgebreid koffie met gebak bij de tent genuttigd.

Tegen vieren zijn we naar de midgetgolfbaan gegaan. De winnaar heeft een coupe ijs verdiend.

Zondag 28 juni (Walldorf - Porzheim/Häckermühle, 86 km)

Helaas is het vannacht gaan regenen, zodat we later op pad gaan dan de bedoeling is, maar uiteindelijk wel met een droge tent. Vandaag is de eerste etappe met heuvels en een echte beklimming. Nog geen lange, maar wel 12% ! Het valt niet mee, de klimspieren moeten de komende dagen nog behoorlijk ontwikkeld worden!

De route voert ons o.m. langs een prachtig slot in Bruchsal naar Porzheim. Van hieruit hebben we gebeld voor een kamer in Hotel Häckermühle langs de Würm, 12 kilometer verderop. Daar hebben we op het terras gedineerd. Allemachtig dure tent, de soep begint bij DM 10.

De route was dus nogal golvend en dat betekent niet alleen klimmen maar ook prachtige uitzichten. Langs de Würm is het ook zeer fraai, wel veel vals plat, maar heel bosrijk.

Maandag 29 juni (Porzheim/Häckermühle - Tübingen, 60 km)

Standbeeld van Johannes Kepler

Na een uitgebreid ontbijt in ons dure hotel gaan we verder met de mooie route langs de Würm. Via o.a. Weil der Stadt (met schitterende vakwerkhuizen, antieke uithangborden, de geboortestad van Kepler), en Schafhausen naar Tübingen.

Hierbij rijden we door "Naturpark Schönbuch". Dit is een prachtig en zeer rustig natuurgebied. We hebben echt zitten genieten.

We zijn al om half 3 op de camping, zodat we de oude universiteitsstad Tübingen uitgebreid kunnen bekijken. Tübingen is een stad met 80.000 inwoners, waarvan 24.000 studenten. Dat merk je dan ook duidelijk: veel, veel fietsen, veel jongelui van allerlei pluimage, veel rugzakken.

De oude stad bestaat uit karakteristieke pleintjes met vakwerkhuizen, gezellige cafeetjes e.d. We hebben wat door de straatjes geslenterd, het slot bezocht en een hapje gegeten.

Dinsdag 30 juni (Tübingen - Sigmaringen,71 km)

Omdat we beiden niet zo’n geweldige nachtrust hebben gehad (o.a. last van luidruchtige buren), komen we de volgende ochtend moeizaam op gang. En dat met de zwaarste etappe, van dit eerste deel tot Bregenz, voor de boeg.

Het eerste stuk valt nog wel mee, maar even na Nehren begint het echt te stijgen. Vanuit Talheim is het 4 kilometer 4-6% moeizaam klimmen, het is duidelijk dat de spieren nog flink getraind moeten worden. In percentages is het nog niet zo veel, maar met ruim 20 kilo bagage is het wel behoorlijk inspannend.

De omgeving is werkelijk schitterend. Eerst rijzen de bergen, nou ja bergen, in ieder geval flinke heuvels, nog om je heen op en vervolgens ben je op "gelijke" hoogte.

In Melchingen willen we koffie drinken, maar helaas is daar niets te vinden. Bij een bakker kopen we dan maar wat lekkers en een blikje, zodat we op een grasveldje in de schaduw kunnen neerploffen. Hier worden we aangesproken door de oud-burgemeester van het dorp. Hij heeft hele verhalen hoe mooi het dorp en de omgeving is, en nadat hij is vertrokken, komt hij even later weer terug met een paar rozen voor Jos. Volgens hem zou dat geluk brengen. Helaas zijn de kilometers er niet lichter door geworden.

Tegen half 5 arriveren we op camping "Kreisstadt" in Sigmaringen. Wederom een prima camping met uitstekend sanitair. De camping ligt direct aan de Donau, anderhalve kilometer van de route af. We hebben op het terras een biertje gepakt en gegeten.

Woensdag 1 juli (Sigmaringen- Oberteuringen, 63 km)

Na wederom een hopeloze nacht (een groep Duitsers was tot laat in de nacht erg luidruchtig spelletjes aan het spelen, wat een ergernis) komen we weer wat traag op gang en we gaan dan ook pas om half 11 op pad. We hebben vandaag voor het eerst moeten schuilen voor de regen. Op dat moment besluiten we een omweg met mooie uitzichten niet te maken. Maar als het even later weer helemaal begint op te klaren gaan we alsnog het alternatieve stuk fietsen. Deze weg naar de Höchsten (833 meter), zo’n 300 meter boven een dal, zou makkelijk, langzaam stijgend naar boven gaan. Nou dat valt even tegen, het is nog behoorlijk werken. Eenmaal boven is het uitzicht, door het heiïge weer, ook maar matig. Na het hoogste punt (met restaurant) komt er een fantastisch mooie afdaling en dat maakt de moeilijke klimpartij naar boven weer helemaal goed. In Oberteuringen gaan we naar de VVV en bespreken Gasthof Sonne. We eten in het dorp bij restaurant Zur Neuen Post.

Donderdag 2 juli (Oberteuringen - Lustenau (A), 70 km)

We dachten met een overnachting in een Gasthof verzekerd te zijn van een goede nachtrust. Nou dat is dus mooi tegengevallen. Rond een uur of 4 vannacht is er in de bocht bij het hotel een auto uit de bocht gevlogen en over de kop geslagen. Waarschijnlijk te hard gereden tijdens de regen. Politie, ziekenauto, diverse brandweerwagens en het halve dorp waren paraat onder ons slaapkamerraam!

Om 8 uur regent het nog behoorlijk en er is dan ook geen enkele reden om op te staan. Om 9 uur zijn we er toch maar uitgegaan. Het is ondertussen droog geworden, maar het ziet er grijs en grauw uit. Na een stevig ontbijt gaan we om half 11 toch maar op pad voor de laatste etappe van deel 1 tot Bregenz.

Houten hangbrug bij Laimnau

Al snel moet er weer geklommen worden en daar zijn we nog niet echt aan toe. Sommige klimmen worden in de routebeschrijving niet als klim aangemerkt. Onbegrijpelijk, of ligt dat aan ons? Maar gelukkig gaat de route bijna alleen maar over landelijke wegen verder. Door toedoen van een (op zijn manier) behulpzame autochtoon zijn we van de route afgeraakt en hebben we 3½ kilometer omgereden. We leren er weer van het routeboekje en onze eigen kop te volgen en, hoe goed bedoeld ook, ons niet door anderen van de wijs te laten brengen.

Uiteindelijk bereiken we dan toch Lindau aan de Bodensee. We zijn Lindau niet ingegaan (te toeristisch), maar hebben de weg langs de Bodensee ingeslagen. Om 4 uur komen we bij de camping aan van het einde van deel 1 van de route. Gelet op het weer besluiten we echter nog wat door te fietsen en verderop weer een hotelletje op te zoeken.

Om 5 uur rijden we Lustenau binnen. In het dorp liggen echter alle hotels langs een drukke doorgaande weg met veel vrachtverkeer. We willen rust, dus rijden we door naar het afgelegen Sporthotel. Wat we al vreesden blijkt waar te zijn, het is erg duur! Toch maar gedaan, want het kan elk moment weer gaan regenen. We zijn dan ook nog maar net op de kamer of het regent al weer pijpenstelen.

Vandaag zijn we grensoverschrijdend bezig geweest: iets voor Bregenz passeerden we de Duits-Oostenrijkse grens en net voorbij Bregenz, passeerden we de 1000 fietskilometers.

Onderweg hebben we veel hopteelt gezien, zal wel voor het brouwen van bier zijn.