Hari Selasa 21 juni

Na 5 dagen Sumbawa zijn we weer terug op Lombok. We komen om kwart over 10 aan in Labuhan en om half 11 zitten we weer op de fiets, richting Kuta (Lombok).

De verwachte drukte valt erg mee. Onderweg passeren we rijstvelden, tabaksplantages en verschillende dorpen. We volgen de grote weg tot Kapang en gaan dan de weg naar Praya op. Dit is een hele rustige weg met de eerste kilometers prima asfalt. Vanaf Kapang tot een paar kilometer voor Kuta gaat het licht bergafwaarts.

Het toerisme is hier duidelijk nog in ontwikkeling; naar ons idee is dat zo'n 8 jaar geleden opgestart en 6 jaar geleden weer gestopt. Het is het allemaal net niet.

Kokosnotenoogst

(er zitten ook nog mensen 

boven in de boom)

Vandaag hebben we een heerlijke stranddag in Tanjung Aan. Op het strand voeren we met een verkoper van T-shirts zware onderhandelingen: hij vraagt 12.000 Rp voor drie T-shirts, we betalen er uiteindelijk 11.000 Rp. Veel te veel, maar minder lukt niet. We onderhandelen ook nog met een mevrouw over een sarong, maar dat ketst uiteindelijk op vijftig cent af; achteraf hebben we daar wel een beetje spijt van.

's Avonds eten we heerlijk bij Rinjani Agung. Helaas gaat om 8 uur de disco aan bij de buren (voor de Australische surfers die hier in grote getale aanwezig zijn) en dat is bepaald geen pretje. Ook in onze bungalow is het niet te harden, zo'n herrie. De reisgids had ons er voor gewaarschuwd, maar dat het zo erg zou zijn hadden we niet verwacht. Afschuwelijk! Uiteindelijk doen we oordoppen in om te kunnen slapen. De herrie is tot diep in de nacht doorgegaan.

Na nog wat reparatie aan mijn fiets, gaan we om half 9 op pad. Nadat we eerst enkele stevige bulten moeten overwinnen, vliegen we met de wind in de rug over de Lombokse wegen.

In Sade worden 2 twee ossen geslacht. In het dorp is een stel getrouwd en dat wordt uitgebreid gevierd: eerst één avond een groot feest en dan één avond met een gezamenlijk diner waarbij de ossen genuttigd worden.

Het strand van Kuta - Lombok

De donderdagmarkt in Sengkol

Via Sengkol, waar het werkelijk krioelt van de mensen op de donderdagmarkt, naar Praya. Hier gaan we richting Puyang en om van daaruit naar Sukarara te fietsen.

Sukarara is een bekend weefcentrum met winkeltjes. We zien alleen maar jonge vrouwen, meisjes aan het werk. Het weven is zeer ingewikkeld en het kan dan ook wel anderhalve maand duren voordat een stuk klaar is. Het weven wordt alleen door vrouwen gedaan. Voor mannen is het verboden. Men gelooft nl. dat een huwelijk kinderloos zal blijven als mannen weven, omdat mannen dan onvruchtbaar worden.

Na Sukarara met gezwinde spoed op weg naar Lembar. In Gerung drinken we nog wat, maar hadden we dat niet moeten doen, want hierdoor missen we net de boot van 1 uur naar Padangbai. De volgende boot gaat pas om 4 uur. Helaas, maar we doden de tijd op een plezierige manier door in een restaurantje een prima maaltijd te nuttigen en een heerlijk drankje te drinken.

Om 3 uur gaan we naar de boot en om 4 uur varen we weg.