De route
Via een prachtige klim vanuit Biesca (Spanje) zijn we bij de Col du
Pourtalet Frankrijk binnen gefietst. De de afdaling die daarna volgt is
prachtig, lang en met schitterende uitzichten en goed asfalt. Ons
overnachtingsadres (een Chambre d'Hôte) blijkt 5 km buiten Laruns te zijn,
in Beon. Bovendien kunnen we er niet eten, dus moeten we na ons gedoucht te
hebben, weer 5 km terugfietsen naar Laruns, daar eten, en weer 5 km naar het
overnachtingsadres fietsen...De volgende dag gaan we verder richting Pau.
Tijdens de koffiestop in Pardies-Piétat besluiten we van de Benjaminse route
af te gaan, we willen immers in Bergérac eindigen en niet in Pau. Na wat
zoeken op de kaart besluiten we dat ons volgende overnachtingsadres in
Morlaàs zijn.
Dat blijkt niet zo'n gelukkige keuze, zowel het hotel als het dorp zijn niet
leuk.
De volgende dag fietsen we via Monpezat, Castelnau-Rivière-Basse
en Nogaro naar Eauze. Eauze is een gezellig stadje. Helaas blijkt er met
onze reservering via booking.com iets te zijn misgegaan: de kamer is dubbel
geboekt en het hotel is vol. Na wat soebatten vinden we m.b.v. een
medewerker van booking.com een prima alternatief in Eauze:
een prima, net gestart B&B, waar zelfs de was voor ons wordt gedaan.
De volgende dag fietsen we via Fouriès, Nerac en Bruch naar een B&B in
Aiguillon. D.w.z. naar een dorp genaamd 'Lieu dit Baraillot'. Dat blijkt
nogal moeilijk te vinden omdat de GPS er geen raad mee weet en we ook op de
kaart ziets niet kunnen vinden. Uiteindelijk lukt het toch en blijkt de B&B
zo te heten en 5 km van Aiguillon af te liggen. Het B&B overtreft onze
stoutste verwachtingen: het oude prachtig gerestaureerde huis ligt (dus)
heel afgelegen, op 12 ha grond, het is er erg rustig, heeft een zwembad en
heel vriendelijke gastvrouw en -heer. Die laatste heeft als hobby koken, dus
dat zit hier ook goed. We besluiten meteen een nacht bij te boeken en hier
een rustdag te nemen.
Die rustdag wordt vooral besteed aan lueren, de was doen en naar de markt in
Aiguillon, waar een heerlijk authentiek, dus niet-roeristisch, sfeertje
hangt.
De volgende dag wordt de laatste fietsdag. Via Lauzun en Sadillac naar
Bergérac. Hier nemen onze intrek in Hotel Verotel, zowel dicht bij het
vliefveld als het centrum.
Enkele zaken die we opmerkelijk vonden
Een hotel met dezelfde sterrenclassificatie heeft in
Frankrijk duidelijk minder kwaliteit dan in Spanje
Het is (al) vanaf 20:00 uur mogelijk om te eten
Franse chauffeurs zijn minder fietsvriendelijk dan de
Spaanse, maar toch nog alleszins redelijk
Er wordt ín de Franse landbouw nog veel gespoten, en niet
alleen de druiven
Ze zijn er weer: de plaatselijke marktjes, waar vooral de
lokale bevolking inkopen doet (groente, fruit en kleding)
Ook hier veel rokers
Het is weer mogelijk om veel kleine binnenweggetjes te
vinden
Niet elke dorp heeft een bar waar je koffie kunt drinken
In
Bergérac