Omdat we veel langs rivieren fietsen is de eerste week niet zwaar door klimwerk, echter wel door de hitte. De wegen zijn bijna steeds prima geasfalteerd en soms autovrij, maar bijna altijd autoluw. Ook de natuur is zoals je dat in Duitsland verwacht: fraai, rustig, maar niet spectaculair. We houden onze eerste rustdag in Fulda, en dat blijkt een heel erg leuke toeristische stad te zijn, met een echte Altstadt, en leuke kroegjes en restaurantjes. In een schrijn onder het hoofdaltaar van de kathedraal van Fulda ligt het stoffelijk overschot van Bonifatius (ja, ja die van Dokkum). We maken er een zelf bedachte stadswandeling.

Het graf van Bonifatius in de Dom van Fulda

Autovrij fietsen langs een riviertje	Fietsroutes in overvloed	Fietsen over een voormalige spoorbaan

Ook in de tweede week is het weer meestal nog mooi en fietsen we o.a. over een voormalige spoorlijn, nu een geasfalteerd fietspad, zelfs door de bijbehorende spoortunnel.

We rijden de voormalige DDR binnen, en dat is soms, 18 jaar na dato nog heel erg goed te zien. Het meest opmerkelijke zijn eigenlijk de grote tegenstellingen die je aantreft: of de huizen en gebouwen zijn prachtig en vooral kleurrijk opgeknapt, of het is nog een grauwe communistische aanblik. Is dat een kwestie van waar het geld aan is besteed? Ook de grote werkloosheid  en ontevredenheid van de meeste Ossies wordt je heel snel duidelijk gemaakt. Die werkloosheid zit vooral in de middengroep (qua leeftijd), de meeste jongeren zijn naar het westen vertrokken, de ouderen genieten van hun pensioen dat door de gelijkschakeling van de Oost- en West-Duitse Mark van de een op andere dag 2x zoveel waard werd. Maar de middengroep, met verplichtingen, zoals schoolgaande kinderen, moeten blijven, terwijl er nog steeds bijna geen werk is. De grote voormalige DDR-staatsbedrijven zijn allemaal voor een prikkie door West-Duitse concerns opgekocht en radicaal gemoderniseerd, waardoor er voor veel minder mensen werk is, bovendien is dat dan vaak werk waarvoor een technisch hoogwaardige opleiding (bijvoorbeeld op het gebied van automatisering) nodig is; dus dat werk wordt dan ook nog eens door Westduitsers gedaan. Tja, dan mag je best wel ontevreden zijn, lijkt me.

Brug over de Werra bij Vacha: voormalige DDR-grens	Verboden, maar niet voor fietsers!	Hotel Adler in Vacha met fietsshirts

Het begin van de route door het Thüringer Wald, de Rennsteigweg, is ongeasfalteerd, onverhard en met veel kuilen en grote keien, met een klim tot 12%, en dus erg zwaar. Vooral ook omdat de ondergrond nog zacht is van de regen. We verlaten na 2 dagen ploeteren deze route dan ook, en houden een noordelijker richting aan. Daardoor komen we niet door Dresden en fietsen niet langs de Pools grens, wat eigenlijk de bedoeling was.

We komen wel in het dubbelstadje Hohenstein-Ernstthal. De meeste mensen zal dat niet veel zeggen, maar dat is de geboorteplaats van Karl May (leefde van 1842 -1912); En niet alleen geboorteplaats, hij is er ook opgegroeid, getrouwd en heeft er zijn meeste boeken geschreven. Ook heeft hij er een aantal van zijn "wetsovertredingen" begaan, en er de nodige tijd in de gevangenis doorgebracht: nee hij was niet bepaald een lieve jongen. Uiteraard is er een (klein) museum aan hem gewijd.

Aan het eind van de tweede week komen we in Colditz, bekend van het imposante kasteel waar tijdens de tweede wereldoorlog veel Engelse (maar ook Franse, Poolse en Nederlandse) officieren gevangen hebben gezeten, en van waaruit diverse ontsnappingspogingen zijn ondernomen. De Engelse officier Patrick Reid die zelf gevangen heeft gezeten, heeft er 3 boeken overgeschreven waarover door de BBC in de 70-er jaren een 28-delige televisieserie is gemaakt, die ook in Nederland (door de VARA) is uitgezonden. Je ziet in Colditz ineens Engelse toeristen rondlopen. Overigens is de TV-serie nooit op de Duitse TV uitgezonden, en de meeste Duitsers hebben er nog nooit van gehoord.

Ook in Colditz is de werkloosheid erg hoog (40%), vooral als gevolg van de sluiting van de grote porseleinfabriek. Men probeert nu het toerisme van de grond te krijgen; het kasteel is inmiddels prachtig gerestaureerd en er is nu een jeugdherberg in gevestigd.